محمد صلاح: شعار پادشاه مصر را بیشتر از همه دوست دارم! - وبلاگ فناوری و تکنولوژی

به گزارش وبلاگ فناوری و تکنولوژی، هیچ بازیکن دیگری در لیورپول نتوانسته به سرعت محمد صلاح به آمار 50 گل برای باشگاه برسد. دو گل این مهاجم برابر ستاره سرخ بلگراد به این معنا بود که او در 65امین مسابقه خود با پیراهن لیورپول به این آمار حیرت انگیز رسیده است، یعنی 12 بازی زودتر از آلبرت استابینز اسطوره ای.

این مهاجم که تابستان سال گذشته از رم به لیورپول پیوست، همچنان روند عالی اش را دارد ادامه می دهد. صلاح در نخستین فصل حضورش در لیورپول 44 گل در تمامی رقابت ها به ثمر رساند و جوایز انفرادی بسیاری را از آن خود کرد. او در فصل 19-2018 هم هفت گل دیگر زده است. صلاح حالا در مصاحبه ای، به نخستین تجربه هایش با لیورپول اشاره نموده است.

نخستین باری که نام لیورپول را شنیدی...

خیلی سال پیش بود. سن خیلی کمی داشتم. این باشگاه بسیار، بسیار بزرگ است و همه این را می دانند. این باشگاه در سراسر جهان معروف است و طرفداران زیادی هم در خاورمیانه دارد. فکر کنم نخستین بار 10 یا 11ساله بودم که اسم باشگاه را شنیدم. اینکه می گویند من با پلی استیشن تیم لیورپول را انتخاب می کردم واقعیت دارد. گاهی تیم های دیگر را هم برمی داشتم اما بیشتر مواقع لیورپول بودم. در آن هنگام تصور نمی کردم که روزی در این باشگاه بازی کنم اما این همیشه رویای من بود و شما باید کوشش کنید که به رویاهایتان برسید.

نخستین باری که خواستی برای لیورپول بازی کنی...

زمانی بود که از مصر به بازل رفتم. من در ذهنم برنامه داشتم که روزی به لیورپول بیایم. این فرصت قبل از آن هم پیش آمده بود اما اوضاع خوب پیش نرفت. زمانی که سال گذشته فرصت حضور در لیورپول دوباره پیش آمد، بسیار علاقه مند شدم که این کار را انجام دهم. حالا هم اینجایم!

نخستین باری که وارد ملوود شدی...

هنوز به روشنی خاطره اش را به یاد دارم. خاطره خوبی است. از در وارد شدم و یادم هست به این فکر می کردم که چقدر دوست دارم در اینجا موفق شوم و چقدر بر این باور بودم که می توانیم موفق شویم. می دانستم که با بازیکنان بزرگی بازی خواهم کرد و در رختکنی عالی حضور خواهم داشت اما می خواستم همه چیز را درباره این باشگاه هر چه سریع تر بدانم. احساس فوق العاده ای داشتم اما کمی هم عصبی بودم. در نهایت دوام آوردم! من کوشش می کنم که از هر لحظه لذت ببرم چون هرگز نمی دانید که این لحظات تکرار خواهند شد یا نه. من از روز اول حضور در اینجا خیلی خوشحال بودم. پس از آنکه بازی و گلزنی را شروع کردم، احساس کردم اینجا خانه من است.

نخستین شبی که بازیکن لیورپول شدی...

پوشش رسانه ها از لیورپول دیوانه وار است چون اینجا باشگاه خیلی، خیلی بزرگی است. من اخبار انتقالات را آن شب در هتل تماشا می کردم. خیلی ذوق زده بودم اما در همین حین، می دانستم که فشار روی من وجود دارد و مردم می خواهند که من موفق شوم. به خودم گفتم که فوتبال بازی خواهم کرد و کاری که به صورت معمول در زمین انجام می دهم را انجام خواهم داد.

نخستین باری که با هم تیمی هایت ملاقات کردی...

نخستین روز پیش فصل بود. سه هفته بعد از امضای قرارداد را استراحت نموده بودم و سپس به ملوود آمدم. من با همه بازیکنان یک جا ملاقات نکردم اما با برخی از آنها آشنا شدم و پیش فصل را شروع کردیم. سایر بازیکنان چند روز بعد به ما ملحق شدند. اینجا رقابتی سالم در جریان است چون همه می خواهند بازی نمایند. ذهنیت در اینجا این است که پیروز شوید و همه برای جایگاهشان می جنگند. یادم هست که این حس را داشتم. حالا بیش از یک سال است که هم تیمی هایم را می شناسم. ما همدیگر را خیلی عالی می شناسیم و آنها می دانند که من چطور آدمی هستم و از چه چیزهایی بدم می آید. این آشنایی یک روزه اتفاق نمی افتد، بلکه زمان احتیاج دارد تا شما همدیگر را بشناسید اما در همان روز اول دریافتم که همه هم تیمی هایم افرادی فروتن و بسیار خوب هستند.

نخستین باری که در آنفیلد به عنوان بازیکن لیورپول بازی کردی...

بازی در آنفیلد متفاوت است. همیشه برای من بازی در آنفیلد چیز دیگری بوده است. طرفداران شما را به شدت به جلو می رانند و شما عشق را از سوی آنها حس می کنید. نخستین بازی من در لیگ برتر برای لیورپول در آنفیلد نبود، بلکه در خانه واتفورد بود. مردم منتظر بودند که ببینند من بعد از بازگشت به انگلیس چطور بازی خواهم کرد. مربی به من گفت بروم و فوتبال خودم را بازی کنم. نیمه اول خیلی سخت بود اما من به خودم گفتم: طاقت بیاور. نیمه دوم را بازی کردم و گل زدم و یک پنالتی هم گرفتم. اینکه در بازی اول گل بزنید چیزی است که همیشه می خواهید انجامش دهید و حس خوبی می دهد. در آنفیلد، به عنوان بازیکن ذخیره مقابل کریستال پالاس به زمین رفتم و یادم هست که طرفداران برایم دست می زدند. آنها استقبال بسیار گرمی از من داشتند.

نخستین باری که طرفداران نامت را صدا زدند...

طرفداران آوازهای زیادی برای من ساخته اند! آن آوازی که بیشتر از همه دوست دارم پادشاه مصر است. پس از 10، 15 بازی بود که آن را برای نخستین بار شنیدم. احساس فوق العاده ای به من دست داد. اینکه طرفداران نام من را صدا می زنند من را سرشار از احساسات می نماید و زمانی که آن را در جریان بازی شنیدم، وجودم پر از آدرنالین شد. عجب احساسی بود. من تازه دو، سه ماه بود که در لیورپول بازی می کردم و برایم آواز ساخته بودند. همیشه روزی که تماشاگران در هنگام دریافت کفش طلا پس از بازی مقابل برایتون نام من را صدا می زدند را در خاطر دارم. اما به نظرم طرفداران دخترم را بیشتر دوست دارند! تنها باری که طرفداران من را هو کردند زمانی بود که توپ را از دخترم گرفتم!

منبع: سایت باشگاه لیورپول