خانه ای که با نمک، آفتابگردان و ادرار ساخته شده! - وبلاگ فناوری و تکنولوژی

به گزارش وبلاگ فناوری و تکنولوژی، در یک تعمیرگاه سابق راه آهن در شهر آرل در جنوب فرانسه، فلاسک هایی از جلبک های سبز رنگ روی قفسه ای در حال جوشیدن است؛ در اتاقی که به نظر می رسد تلاقی بین یک آزمایشگاه مدرن و خلوتگاه دم کردن معجون جادوگران است.

به گزارش فرادید؛ همان نزدیکی، یک چاپگر سه بعدی در حال بیرون دادن اشیاء عجیب و غریبی است که از پلاستیک زیستی بر پایه جلبک ساخته شده اند، در حالی که نمونه هایی از منسوجات رنگ شده با جلبک روی یک قفسه آویزان است.

به نظر می رسد برخی از دیوار ها از کیک برنجی ساخته شدند و برخی دیگر شبیه ویتابیکس هستند، در حالی که برخی از آن ها با پوششی از یک ماده غلیظ فرنی طور پوشیده شدند. همگی محصولات جانبی و طبیعی صنعت آفتابگردان محلی، مغز له شده و الیافی هستند که به عنوان عایق صوتی به کار می روند. در جا های دیگر دستگیره های درب ضدباکتری ساخته شده از نمک وجود دارد که از نمکزار های منطقه برداشت شده اند. عایق حرارتی از کاه برنج محلی و کاشی های حمام نیز از خاک رس زباله معدن نزدیک ساخته شده اند.

حتماً درباره غذای مزرعه تا سفره شنیده اید! خوب، این معماری مزرعه به ساختمان است: آخرین سلاح کم -کربن در نبرد با بحران آب و هوا. جان بولن، مدیر هنری آتلیه لوما، می گوید: ما آن را طراحی زیست منطقه ای می نامیم. با در نظر گرفتن اینکه محیط ساخته شده حدود 40 درصد از انتشار CO2 جهانی را به خود اختصاص می دهد، استدلال بولن اینست که زمان آن رسیده است که از روش های ساخت وساز ارگانیک با منابع محلی استفاده کنیم. ما باید از زنجیره های تامین استخراجی و جهانی شده به سمت اکوسیستم های منطقه ای مواد حرکت کنیم که به بازسازی محیط زیست کمک می کنند. ضایعات از دید دیگران ضایعات است، اما ما آن ها را فرصت می بینیم.

این آتلیه نوترین ضمیمه به Luma Arles است، پردیس وسیع هنر معاصر که از طریق مجموعه دار و حامی میلیاردر سوئیسی، ماجا هافمن، وارث ثروت دارویی Roche، ساخته شده است. او این پارک 10 هکتاری را سال 2021 افتتاح کرد و ورودی آن را با یک برج فلزی پیچ خورده ساخته فرانک گری در بوق و کرنا کرد. زیر آن، یک گستره بتنی که قبلاً خشک بوده به یک واحه سرسبز تبدیل شده است و گروهی از سوله های قطار قرن نوزدهمی به زیبایی از طریق آنابل سلدورف به سالن های نمایشگاه تبدیل شده اند. آتلیه آخرین تکه این پازل و بی سر و صداترین قسمت این مجموعه است: ویترینی زنده از زیست-معماری نو آینده!

طیف وسیعی از دستگیره های درب نمکی با استفاده از موادی که از مرداب های اطراف تهیه شدند.

هافمن در آرل بزرگ شد، جایی که پدرش، لوک، طبیعت شناس پیشگام برای حفاظت از تالاب های کامارگ منطقه جنگید و صندوق جهانی حیات وحش را تأسیس کرد. او آتلیه لوما را وسیله ای برای ادامه رسالت پدرش می بیند، اما با یک گرایش مولد. او میگوید: من می خواستم با حفظ منابع طبیعی پیش برم، بدون اینکه یک عامل محافظه کار سبز باشم.

این فرآیند با نقشه برداری از منابع، صنایع و محصولات زائد منطقه، شناسایی جریان هایی از مواد و دانش محلی آغاز شد. تیمی متشکل از 30 محقق با سابقه طراحی محصول، شیمی، جامعه شناسی، زیست شناسی، اقتصاد و مهندسی با بودجه فراوان هافمن و یک گزارش خلاصه، همه چیز را از رنگ جلبک گرفته تا چرم آفتابگردان بررسی کردند. پس از آزمایش و گواهینامه گسترده، بسکمک از این مواد آزمایشی در ساختمان واقعی مورد استفاده قرار گرفتند. بولن می گوید: این کار هرگز تمام نخواهد شد، چون از نظر ما یک میدان آزمایشی در حال پیشرفت است.

دیوار هایی با پانل های آکوستیک ساخته شده از آفتابگردان.

تبدیل سوله صنعتی سنگی زیبا به خانه آتلیه ای با نام Le Magasin Électrique، کار مشترک مجمع جمعی مستقر در لندن و معماران بلژیکی است. آن ها در آغاز بر سر این پروژه با هم رقابت کردند، اما به طور غیرمعمولی به این نتیجه رسیدند که بهتر است این پروژه را با هم انجام دهند. حرکت عاقلانه ای بود. هر یک از آن ها علاقه دیرینه ای به استفاده مجدد از زباله های ساختمانی دارند: با استفاده از رندر قلوه سنگ در یک محل برگزاری موسیقی در لندن و ساخت بلوک های فشرده BC از خاک حفاری شده از سایت های ساختمانی در بروکسل. آن ها از طریق این همکاری، کیفیت کار یکدیگر را ارتقا دادند و مکانی جادویی ساختند.

لارنس بکمن توضیح می دهد: ما خود ساختمان را به عنوان یک معدن دیدیم. دیوار های داخلی با استفاده از خاک کوبیده طبق دستورالعملی متشکل از زباله های عملیات تخریب و گرد و غبار سنگ آهک معادن محلی مخلوط با خاک رس سفید برای پرداخت بتن مانند ساخته شد.

هر سطحی نشان می دهد چگونه ساخته شده است. دیوار ها به صورت توده های یکپارچه و درهم تا سطح طبقه اول قرار گرفتند و لایه های فشرده آن ها مانند سنگ های رسوبی به نظر می رسد. سپس به شکل آجر های خاکی در بالا ادامه دارند؛ جایی که چیدن بلوک های کوچکتر با دست آسان تر است. یک وضوح مدل مانند در نحوه کنار هم قرار گرفتن قطعات وجود دارد (عملکرد دیگری از نحوه طراحی پروژه).

جو هالیگان می گوید: ما تمایل داشتیم با مدل های بزرگ ارتباط برقرار کنیم تا موانع را دور بزنیم. به همین دلیل، نتیجه نهایی به نوعی شبیه یک ماکت بزرگ شده است. حق با اوست: جزئیاتی مانند تیر های سردر و پلکان های درشت، با اتصالاتی شبیه میخ پرچ های قلمبه، حال و هوای خانه را شبیه خانه های عروسکی غول پیکر کرده است. ماریا لیسوگورسکا توضیح می دهد که چگونه این گالری چوبی از دفتر تئاتر لینا بو بردی در سائوپائولو الهام گرفته است و به ردیفی از کارگاه هایی که ساختار چوبی آن ها با رنگ طبیعی نیلی عمیق آغشته شده بود، جلوه ای نمایشی داده است.

ما خود ساختمان را به عنوان یک معدن معدن می دیدیم … موزاییک سقفی

نیل یکی از گیاهانی است که در باغ رنگارنگ بیرون رشد می کند، همراه با کاکتوس هایی برای پرورش حشرات کوچینی که از رنگ قرمزشان استفاده می شود و همه با آب خاکستری بازیافت شده آبکمک می شوند، همینطور آب زرد مستراح های جداکننده ادرار که با رعایت نکات ایمنی از طریق حوضچه های جلبک فیلتر می شود.

برای افتتاحیه، آزمایش های آتلیه در زمینه کیمیاگری مواد روی میز های کارگاه نمایش داده می شود. آزمایشی که وسعت آن شگفت انگیز است. الیاف برنج به شکل طناب بافته شدند تا برای کاهش فرسایش ساحلی، منسوجات زمینی ایجاد کنند. گونه های مهاجم، مانند فالوپیا جاپنیکا به پانل های لانه زنبوری تبدیل شده و برای ساخت مبلمان با سایر الوار های مهاجم روکش شدند.

به علاوه دستگیره های درب ضدمیکروب، نمک با فرو بردن آرماتور های سیمی در مرداب ها به مدت چند هفته به آباژور و پانل پوششی تبدیل شده است. برخی از 5000 تن زباله خاک رس که معدن شن و ماسه در ماه تولید می کنند، به سرامیک تبدیل می شود. به گفته محققان، تنها 5 درصد از کل کاه برنج تولید شده در فرانسه، برای عایق سازی تمام ساختمان های این کشور کافی است.

ساخت عایق حرارتی با استفاده از کاه برنج

اگرچه این آتلیه ریشه در کامارگو دارد، اما جاه طلبی های آن بین المللی است و اصول زیست منطقه ای خود را در زمینه های دیگر به کار می گیرد. فلسفه بولن این است: مواد سنگین هستند، بنابراین باید محلی بمانند. مردم و ایده ها سبک هستند، پس باید سفر کنند.

این پروژه ها شامل همکاری با زنان مصری برای ساختن کفش های بدون چسب با استفاده از برگ های بافته شده خرما و پشم موی شتر است. در امارت شارجه، تیم در حال کار روی تهویه مطبوع طبیعی با استفاده از بلوک های سرامیکی آغشته به آب است که به گفته طراحان می تواند دمای هوای داخل خانه را تا 8 درجه از طریق تبخیر کاهش دهد.

بسکمک از این مشارکت ها با انگیزه های مالی همراه است. اگرچه بیشتر بودجه را Hoffmann تأمین می کند، اما این آتلیه به عنوان مشاور برای ایجاد درآمد نیز فعالیت می کند.

آزمون واقعی این خواهد بود که آیا آتلیه می تواند بر تولید جریان اصلی تأثیر بگذارد، فراتر از حوزه آزمایشات گالری و محصولات لوکس سفارشی؟ شاید برخی از حمایت های هافمن بتواند به سمت یک پروژه نمونه مسکن اجتماعی یا دانشگاهی برای تربیت نسل نوی از سازندگان طرفدار محیط زیست هدایت شود.