روی کین، دونگا و جواد نکو - وبلاگ فناوری و تکنولوژی

به گزارش وبلاگ فناوری و تکنولوژی، با جواد نکونام می توانید خاطرات شیرین و زیادی را مرور کنید. خاطرات سال های سال حضور در تیم ملی. خاطره سال ها بازی در لالیگا، آن هم مقابل ستاره هایی که انگار دیگر تکرار نمی شوند.

به گزارش وبلاگ فناوری و تکنولوژی به نقل از روزنامه وبلاگ فناوری و تکنولوژی، از رونالدینیو و رونالدو بگیرید تا مسی و پویول و رائول گونزالس و دهها ستاره دیگر. سال ها سال بعد هم قطعا می توانیم با افتخار درباره حضور نکونام در عصر طلایی لالیگا صحبت کنیم. اگر پای مرور خاطرات باشد، قطعا چیزهایی از جواد می شنوید که شیرین و به یادماندنی است. از کار با مربیان مختلف تا القابی که در فوتبال به او داده اند. این بار مرور کردیم بخش کوتاهی از خاطرات او را.

تورنمنت های به یاد ماندنی

یکی از خاطرات تلخ من در فوتبال، جام ملت های چین است. در آن جام می توانستیم قهرمان شویم. سر ما را در نیمه نهایی بریدند و به رده بندی رفتیم. آن سال باید قهرمانی به ما می رسید. به نظر خودم بهترین تورنمنتی که با تیم ملی داشتم، همان جام بود. جام ملت های مالزی هم برایم خوب بود. در پوسان هم که همراه با تیم امید قهرمان شدیم، همه چیز برایم خوب پیش رفت. در جام جهانی برزیل و جام ملت های استرالیا هم همه تلاشم را کردم.

لقب ماندنی

خاویار ایرانی؟ این لقبی بود که یکی از رسانه های اسپانیایی روی من گذاشت. می خواستند بگویند من مثل خاویار ایرانی ارزشمند هستم. این را گفتید یاد کاماچو افتادم. یکی از دوستانش در مادرید رستوران داشت و خاویار سرو می کرد. مدام از خاویار ایرانی تعریف می کرد.

دعوا در الکلاسیکو

دربی الکلاسیکو خیلی خاص است. به این جهت که می بینید گاهی بازیکنان دو تیم که خیلی با هم رفیق هستند، تو سینه هم می فرایند و ممکن است به هم ضربه ای بزنند. آنها با هم رفیق هستند. حالا علت این برخوردها چیست؟ بازیکن می داند وقتی تیمش پیروز باشد صندلی او بالاتر است. برای آنها بیرون و داخل فوتبال یک چیز مجزاست. وقتی به زمین می فرایند، یک 90 دقیقه در پیش دارند با هزار اتفاق. سرشار از انگیزه اند تا از تیم شان دفاع نمایند. نمی توانند بی تفاوت باشند و سرسری بگذرند. اگر دقت نموده باشید بازیکنان رئال و بارسا برای هم کم کری می خوانند. در 6 سالی که من آنجا بودم، خیلی کم این رخ داد. هواداران دو باشگاه اما واقعا کری دارند.

الگوهای جواد

دو هافبک دفاعی فوق العاده که در اسپانیا مقابل شان بازی کردم ژابی آلونسو و سرخیو بوسکتس بودند. البته به نظر من بوسکتس خشن تر بود ولی زمانی که من در لالیگا بودم، او بهترین هافبک دفاعی جهان بود.

برای من باعث افتخار است که بازی مقابل این دو بازیکن را تجربه کردم . این که چه کسانی در این پست الگوی من بودند، دونگا و روی کین. این دو الگوهای من بودند.

خدمت بلاژ

بلاژویچ مربی خوبی بود. او واقعا به فوتبال ایران خدمت کرد. او وقتی رفت، ما کلی بازیکن خوب در تیم ملی داشتیم. این به دلیل انتخاب های خوب او بود. به بازیکنان اعتماد به نفس داد و خیلی از بازیکنان را برای آینده تیم ملی ساخت. خود من مدیون او هستم. خیلی به فوتبالم یاری کرد. همین طور به خیلی از بازیکنان دیگر.

آقا مصطفی

مصطفی دنیزلی. او یکی از بهترین مربیان خارجی است که به فوتبال ما آمد. کار با او عالی بود. دنیزلی دیسیپلین داشت. حرف حرف خودش بود. با هیچ بازیکنی شوخی نداشت. دیر می آمدی جریمه می شدی، اصلا راه نداشت که بخواهی از زیر بار جریمه در بروی.

سعید اکبری - گروه ورزش / روزنامه وبلاگ فناوری و تکنولوژی