شوکه نشویم! چین بزرگترین اقتصاد جهان شد
به گزارش وبلاگ فناوری و تکنولوژی، نشنال اینترست نوشت: گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد که اقتصاد چین به اندازه یک ششم بزرگتر از اقتصاد آمریکا است.
گروه سیاسی وبلاگ فناوری و تکنولوژی؛ نشریه آمریکایی نشنال اینترست، در گزارشی با عنوان نباید شوکه شویم. چین اکنون بزرگترین اقتصاد جهان است به قلم گراهام الیسون نوشت: صندوق بین المللی پول چشم انداز اقتصاد جهان 2020 را ارائه کرد که یک نگرش کلّی بر اقتصاد جهان و چالش های آن است. ناخوشایندترین واقعیت این گزارش چیزی است که آمریکایی ها مایل نیستند آن را بشنوند و حتی وقتی که آن را بخوانند، واقعیت را نمی پذیرند: چین بزرگترین اقتصاد جهان شد. گزارش صندوق بین المللی پول نشان می دهد: اقتصاد چین به اندازه یک ششم بزرگتر از اقتصاد آمریکا است. اقتصاد 24/2 تریلیون دلاری چین در برابر اقتصاد 20/8 تریلیون دلاری آمریکا واقع شده است.
با وجود این بیان صریح به نقل از دو منبع معتبر یعنی صندوق بین المللی پول و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA)، بیشتر خبرگزاری های اصلی به غیر از اکونومیست کماکان اینگونه گزارش می دهند که اقتصاد آمریکا بهترین اقتصاد جهان است، چه خبر است؟
بیشتر بخوانید:
مجلّه سیاست خارجی آمریکا - Foreign Policy؛
پایگاه راهبردی پکن در تقاطع سه قاره جهان: اردوغان دروازه ها را باز کرد / وقتی چین بدون لشگرکشی در حال فتح ترکیه است!
مجلّه سیاست خارجی آمریکا - Foreign Policy؛
رشته مروارید: راهبرد پکن برای محاصره دریایی هندوستان/ طرح بلندپروازانه اتصال دریا به اقیانوس توسط چین از خاک تایلند!
مجلّه سیاست خارجی آمریکا - Foreign Policy؛
غرب آسیا نبردگاه جدید چین با آمریکاست؛ این بار از طریق ایران! / پیمان تهران-پکن خبری بد برای غرب است
به طور مشخص، اندازه گیری حجم اقصاد ملّی یک کشور بسیار پیچیده تر از آن است که به نظر آید. این اندازه گیری مضاف بر تجمیع داده، نیازمند انتخاب معیاری مناسب است. به طور سنتی، اقتصاددانان از متریک MER (نرخ تبادل بازار) برای محاسبه تولید ناخالص ملّی استفاده می کردند. اقتصاد ایالات متحده آمریکا به عنوان پایه در نظر گرفته می شد ـ نمایانگر این موضوع است که وقتی این روش در سال های پس از جنگ جهانی دوّم توسعه داده می شد، ایالات متحده صاحب نیمی از تولید ناخالص جهانی به حساب می آمد. این روش برای اقتصاد سایر کشور های جهان مساوی شد با ارزش همه کالا ها و خدمات تولیدی یک کشور در قالب ارز رایج آن و سپس تبدیل همه آن به دلار آمریکا طبق نرخ تبادل بازار فعلی. برای سال 2020، ارزش همه کالا ها و خدمات تولیدی چین 102 تریلیون یوآن بیش بینی شده است. تبدیل این عدد به دلار آمریکا با نرخ 7 یوآن برابر است با 1 دلار، تولید ناخالص ملّی چین 14/6 تریلیون دلار خواهد شد در برابر 20/8 تریلیون دلار آمریکا.
دلی در این قیاس فرض گرفته شده است که کالایی که درچین با 7 یوآن خریداری می شود، معادل همان را در آمریکا می توان با 1 دلار خرید و مشخصاً اینطور نیست. مجلّه اکونومیست - The Economist، برای درک بهتر این نکته شاخص بیگ مک - Big Mac را ابداع کرده است ـ شاخص بیگ مک (همبرگر بزرگ مک دونالد) راهی است غیر رسمی برای سنجش برابری قدرت خرید دو واحد پول که از طریق آن می توان به نرخ برابری واحد پول در بازار کشورهای مختلف دست یافت. طبق این شاخص، یک مشتری چینی با 21 یوآن می تواند در چین یک بیگ مک بخرد. اگر این مشتری مقدار یوآن خود را به دلار تبدیل کند، 3 دلار خواهد داشت که با آن تنها می تواند نیمی از یک همبرگر مک دونالد را در آمریکا بخرد.
با شناخت این واقعیت، طی یک دهه گذشته صندوق بین المللی پول و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) معیار مناسب تری را برای قیاس اقتصاد کشورهای جهان توسعه دادند که اصلاحاً PPP (برابری قدرت خرید) می نامند. همانگونه که گزارش صندوق بین المللی پول تشریح می کند، تفاوت قیمت در کشورهای مختلف حذف می شود و در نتیجه قیاس اقتصاد کشورهای جهان از این نظر است که هرکشور با پول ملّی خود چه میزان از کالا را با قیمت خرید کشور مذکور می تواند بخرد. در حالیکه MER (نرخ تبادل بازار) به این سوال پاسخ می دهد که چینی ها به قیمت اجناس در آمریکا چه میزان می توانند خرید کنند، PPP (برابری قدرت خرید) به این سوال پاسخ می دهد که چینی ها به قیمت اجناس در چین چه میزان می توانند خرید کنند.
اگر چینی ها یوآن را به دلار تبدیل کنند، یک همبرگر بزرگ در آمریکا خریداری کنند، آن را با هواپیما به خانه در چین ببرند و مصرف کنند، مقایسه اقتصاد آمریکا و چین با استفاده از معیار MER (نرخ تبادل بازار) مناسب می باشد. امّا به جای آن، چینی ها از یکی از 3300 شعبه مک دونالد در کشورشان خرید می کنند که هزینه آن نصف قیمت تمام شده در آمریکا است. سازمان CIA در توضیح تصمیم خود برای تغییر از MER (نرخ تبادل بازار) به PPP (برابری قدرت خرید) در ارزیابی سالانه خود از اقتصاد ملّی به این نکته اشاره کرد که سنجش تولید ناخالص ملّی با معیار MER به طرز قابل توجهی سطح واقعی توان چین را در مقابل سایر کشورهای جهان کمتر نشان می دهد. در نتیجه، از این زاویه معیار PPP بهترین بستر برای قیاس قدرت اقتصادی بین کشورهای جهان است.
در مجموع، با معیاری که بیشتر آمریکایی ها به آن عادت کردند تا کماکان نشان دهند اقتصاد چین به اندازه یک سوم از اقتصاد آمریکا کوچکتر است، وقتی این واقعیت پذیرفته می شود که با یک دلار می توان [یک محصول را] در چین نزدیک دوبرابر آمریکا خرید، امروز اقتصاد چین یک ششم بزرگتر از اقتصاد آمریکا است.
نتیجه چیست؟ اگر این یک رقابت برای رجزخوانی بود، برداشتن یک میله سنجش که به آمریکایی ها اجازه می دهد حس بهتری درباره خودشان نسبت به چین داشته باشد، منطق معینی دارد. اما در جهان واقعی، تولید ناخالص ملّی یک کشور، زیرساخت قدرت جهانی آن است. طی یک نسل گذشته، چین بزرگترین اقتصاد جهان را ساخت و جانشین آمریکا به عنوان بزرگترین شریک تجاری تقریباً هر کشور بزرگی (فقط درهمین سال گذشته آلمان به این فهرست اضافه گشت) در جهان شد.
چین تبدیل به کارخانه تولیدی جهان شده است، این موضوع شامل ماسک صورت و دیگر تجهیزات حفاظتی است که امروز در بحران کرونا مورد استفاده قرار می گیرد. چین در زمینه هزینه برای تحقیق و توسعه از آمریکا پیشی گرفت.
برای اینکه ایالات متحده با چالش چین روبرو شود، آمریکایی ها باید بیدار شوند: چین در رقابت تصاحب جایگاه برترین اقتصاد جهان از ما جلو زده است. علاوه بر این، چین تنها اقتصاد بزرگی خواهد بود که رشد مثبت داشته است: تنها اقتصادی که در انتها سال بزرگتر از آغاز سال خواهد بود. پیش بینی عواقب این امر برای امنیت آمریکا سخت نیست. رشد متفاوت اقتصادی باعث جسور شدن یک بازیگر ژئوپلیتیک و قدرتمندتر از همیشه در صحنه جهانی خواهد شد.
ترجمه: ایلیا فروزش
منبع: خبرگزاری دانشجو